Hırsızlık - Konut Dokunulmazlığını İhlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/28550 Esas 2013/108 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/28550
Karar No: 2013/108
Karar Tarihi: 14.01.2013

Hırsızlık - Konut Dokunulmazlığını İhlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/28550 Esas 2013/108 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi'nde görülen bir davada hükümlüye hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından ceza verilmiştir. Hükmün infazı sırasında denetimli serbestlik tedbirine uyulmadığı gerekçesiyle cezalar adli para cezasına çevrilmiştir. Verilen kararın temyize tabi olmadığı ancak itiraza tabi olduğu ve dosyanın İADE edildiği belirtilmiştir. Hükümde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/1-f ve 5275 sayılı Kanun'un 98. ve 101/3. Maddeleri, itirazda ise 5271 sayılı CMK'nun 264. Maddesi yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2012/28550 E. , 2013/108 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Konut Dokunulmazlığını İhlal
HÜKÜM : Seçenek Tedbirinin Başka Tedbire Çevrilmesi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümlü hakkında 11.03.2010 tarih ve 2009/338-2010/107 sayılı hükümle hırsızlık suçundan 10 ay hapis cezası verilip 5237 sayılı TCK.nun 50/1-f maddesi uyarınca verilen hapis cezası 5 ay süre ile, konut dukunulmazlığını ihlal suçundan 2 ay 15 gün hapis cezası verilip anılan madde uyarınca verilen hapis cezasının 1 ay 7 gün süre ile kamuya yararlı bir işte çalışma tedbirine çevrildiği ve kararın 13.04.2010 tarihinde kesinleştiği, denetimli serbestlik tedbirine sanık tarafından uyulmadığından bahisle de 04.03.2011 tarihli ek kararla hırsızlık suçundan verilen hapis cezasının, günlüğü 20.TL" den 6000 TL. adli para cezasına, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verien 2 ay 15 gün hapis cezasının ise 1,500 TL. adli para cezasına çevrildiği, bu şekilde verilen kararın infaza ilişkin olması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayıp, 5275 sayılı Kanunun 98. ve 101/3.maddeleri gereğince itiraza tabi olduğundan, 5271 sayılı CMK.nun 264.maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı gibi ek kararda yasa yolunun temyiz olarak gösterilmesi de hükümlüye itiraza tabi olan kararı temyiz hak ve yetkisi vermeyeceğinden, hükümlü müdafiinin 22.03.2011 tarihli dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazının merciince incelenmek üzere dosyanın mahalline İADESİNE, 14.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.