Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12102 Esas 2022/4537 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Ret, beraat

2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan mükerrer dava nedeniyle verilen ret kararına karşı katılan vekili ve Cumhuriyet savcısının, 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat kararına karşı katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
1) Kamu davası hakkında mükerrerlik nedeniyle ret kararı verilebilmesinin 5271 sayılı CMK'nin 223/7. maddesi uyarınca mümkün olduğu ve anılan maddeye göre sadece "aynı fiil nedeniyle aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine" karar verilebileceği; dosyadaki mevcut bilgi ve belgeler ışığında, Mahkemenin mükerrer dava nedeniyle ret kararına dayanak olan İzmir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/592 Esas ve 2013/909 Karar sayılı gerekçeli kararı incelendiğinde, yargılamanın sanığın başka bir mükellefiyeti ile ilgili yapıldığı anlaşılmakla; aynı takvim yıllarında farklı mükellefiyet kayıtları bulunan şirketlere ait faturaları sahte olarak düzenlenmek şeklinde gerçekleşen eylemlerin, birbirinden bağımsız ve şirket/mükellefiyet sayısınca suç oluşturacağı gözetilmeden mükerrerlik nedeniyle davanın reddine karar verilmesi,
2) Sanık hakkında “2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, olay tarihinde eşinin ve iki çocuğunun hasta olduğunu, bu durumda iken Naldöken Mahallesinde palet çakma işine girdiği, burada yaklaşık bir ay çalıştığı oranın sahibi olan.....isimli şahsın kendisini notere götürüp bir takim belgeler imzalattığını, iş yerinde temizlik yapılacağını bildirdiğini, iki üç gün sonra gelmesinin istendiğini ancak iş yerine gittiğinde herhangi bir faaliyetin olmadığı ve kapanmış olduğunu gördüğünü, sahte fatura düzenlemediğini beyan ettiği, 06.05.2010 tarihli yoklama tutanağının sanık tarafından imzalandığı, savunmada adı geçen... isimli kişi hakkında İzmir 7. Asliye Ceza Mahkemesinde sanığın sahte fatura düzenleme eylemine iştirak ettiği iddiasıyla kamu davası açıldığı, Mahkemenin 01.10.2015 tarihli, 2015/196 Esas ve 2015/451 Karar sayılı ilamı ile beraat kararı verildiği, ...’in hükümden sonra 06.02.2017 tarihinde öldüğü, ...’in bu dosyadaki savunmasında; ... isimli şahsı tanırım, bu şahıs .... isimli şirketin müdürüydü, 2009 yılı içerisinde iş yerimi devredinceye kadar yani Haziran ayına kadar bu şahsın defterlerini tutmuştum şeklinde beyanda bulunduğunun anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
a) Dosyada bulunan suça konu fatura asıllarının sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını ve...’e ait olduğunu söylemesi halinde; sanık ve bu kişinin temin edilecek yazı ve imza örnekleri ile faturalardaki yazı ve imzaların kime ait olduğu hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması,
b) Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ya da...’e ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
aa) Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorulması, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
bb) Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, dava açılmış ise dosyalarının getirtilip incelenerek ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
cc) Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanığı tanıyıp tanımadıkları ve faturaların düzenlenmesi konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma, inceleme ve yetersiz gerekçe ile ret ve beraat hükümleri kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekili ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.