Danıştay 6. Daire 2019/10471 Esas 2020/11635 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No : 2019/10471
Karar No : 2020/11635

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Otelcilik Turizm Havacılık Ltd. Şti.

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı

VEKİLLERİ : Av. …, Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Antalya ili, … ilçesi, … Mahalle, … ada, … parsel sayılı taşınmazda ruhsata aykırı imalatlar yapıldığından bahisle, 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesine göre yıkımı ve aynı Kanunun 42. maddesi uyarınca davacı ile birlikte diğer yapı sahiplerine 788.387,30-TL idari para cezası verilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı Kemer Belediye Encümeni kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Temyize konu kararda, dava konusu encümen kararının 611.958,25.-TL'lik imar para cezasına ilişkin kısmının iptaline, yıkıma ilişkin kısmı ile 176.429,05.-TL'lik imar para cezasına ilişkin kısmı yönünden davanın reddi yolundaki İdare Mahkemesi kararının Danıştay Ondördüncü Dairesinin 31/05/2017 tarih ve E:2014/8461, K:2017/3616 sayılı kararıyla bozulduğu, bu karara karşı sadece davalı idare tarafından kararın düzeltilmesi istemiyle başvurulduğu ve aynı Dairenin 30/01/2018 tarihli, E:2017/2939, K:2018/299 sayılı kararı ile kararın düzeltilmesi isteminin reddine karar verildiği, İdare Mahkemesince bozma kararına uyularak, dava konusu işlemin yıkıma ilişkin kısmı hakkında ilk verilen kararda davanın reddine karar verildiği ve bu kararın onanarak kesinleştiği gerekçesiyle, dava konusu işlemin imar para cezasına ilişkin kısmının iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, Mahkeme kararının yapının yıkımına ilişkin olarak verilen kararı bakımından da temyiz edildiği, para cezasının iptali neticesinde yıkım kararının da iptalinin gerektiği, yıkım kararının da hukuka aykırı hale geldiği, söz konusu kararda davacı lehine tekrar vekalet ücreti verilmesi gerektiği, yargılama giderinin yarı oranında dağıtılması ve vekalet ücretinin 2014 tarifesine göre hükmedilmesinin usul ve yasaya uygun olmayan kararın bozulması gerektiği iddia edilmiştir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İLGİLİ MEVZUAT ve HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 46. maddesinde; Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştayda temyiz yoluna başvurulabileceği, 49. maddesinin 5. fıkrasında ise; kararların kısmen onaylanması ve kısmen bozulması hallerinde kesinleşen kısmın Danıştay kararında belirtileceği kurala bağlanmış olup, temyiz yoluna, aleyhine karar verilen taraflarca başvurulabileceği açıktır.
Kanun yoluna başvurmada hukuki yarar bulunması, başka bir deyişle, kanun yoluna başvuranın aleyhine kanun yoluna başvurduğu kararın bozulması veya değiştirilmesinde korunmaya değer hukuki menfatinin bulunması şarttır.
Olayda, Antalya ili, … ilçesi, … Mahalle, … ada, … parsel sayılı taşınmazda ruhsata aykırı imalatlar yapıldığından bahisle, 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesine göre yıkımı ve aynı Kanunun 42. maddesi uyarınca davacı ile birlikte diğer yapı sahiplerine 788.387,30-TL idari para cezası verilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı Kemer Belediye Encümeni kararı düzenlenmiş olup bunun iptali istemiyle bakılmakta olan dava açılmıştır.
Uyuşmazlıkta, dava konusu encümen kararının 611.958,25.-TL'lik imar para cezasına ilişkin kısmının iptali, yıkıma ilişkin kısmı ile 176.429,05.-TL'lik imar para cezasına ilişkin kısmı yönünden davanın reddi yolundaki İdare Mahkemesi kararının Danıştay Ondördüncü Dairesinin 31/05/2017 tarih ve E:2014/8461, K:2017/3616 sayılı kararıyla bozulduğu, (bozulan kararın esasa ilişkin kısmında yıkımla ilgili sehven karar verilmediği) bu karara karşı yalnızca davalı idare tarafından kararın düzeltilmesi istemiyle başvurulduğu, davacı tarafından kararın düzeltilmesi talebinde bulunulmadığı ve aynı Dairenin 30/01/2018 tarihli, E:2017/2939, K:2018/299 sayılı kararı ile kararın düzeltilmesi isteminin reddine karar verildiği, bu durumda kararın, yıkıma ilişkin kısmının kesinleştiğinin anlaşıldığı; İdare Mahkemesince, bozma kararına uyularak, dava konusu işlemin yıkıma ilişkin kısmı hakkında ilk verilen kararda davanın reddine karar verildiği ve bu kararın kesinleştiği gerekçesiyle, dava konusu işlemin imar para cezasına ilişkin kısmının iptaline karar verilmiştir.
Bu itibarla; davacının lehine olan imar para cezasının iptaline ilişkin Mahkeme kararının bozulmasında hukuki menfaati bulunmadığı gibi, kesinleşen yıkıma yönelik kısım hakkında da hukuken inceleme yapılmasına olanak bulunmadığından, keza yargılama gideri kısmının da davacı lehine düzenlendiği ve ilk verilen kararda davacı vekili lehine vekalet ücreti de verildiği anlaşıldığından, davacının temyiz isteminin incelenmesi hukuken mümkün bulunmamıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 26/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.