MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ...5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 02/04/2013 tarih ve 2012/298-2013/61 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin davalı bankada hesaplarının bulunduğunu, bu bankaya .... tarafından el konulmasından sonra... Şubesi"ne giderek belgelerini teslim ettiklerini, ancak daha sonra..... Bankası .... Şubesi"ne gidildiğinde müvekkillerinin hesabına rastlanmadığını, oysa müvekkillerinin banka mevduatlarının devlet güvencesinde olduğu için bir işlem yapmayıp beklediklerini, bankanın iflasına karar verilince bu davayı açtıklarını ileri sürerek mevduat hesaplarında bulunan 95.000.00 TL"nin temerrüt faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve dosya kapsamına göre, davacıların iflas masasına başvuruları olmadığı, 2. alacaklılar toplantısının yapıldığı, davanın kayıt kabul davası olarak kabul edildiği, ödenen miktarın 818 Sayılı BK"nın 84. maddesi uyarınca öncelikle faiz ve masraflardan düşülmesi durumunda davacıların 50.441,06 TL alacakları bulunduğu gerekçesiyle 50.441.06 TL"nin iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına mahal olmadığına, 24/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.