4. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/2955 Karar No: 2020/3604 Karar Tarihi: 22.10.2020
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/2955 Esas 2020/3604 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2020/2955 E. , 2020/3604 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 10/03/2014 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu ölümden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat yönünden davanın konusuz kalması nedeniyle hüküm tesisine yer olmadığına, manevi tazminat yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ile davalı ... ve ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava; trafik kazası sonucu ölümden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, maddi tazminat yönünden davanın konusuz kalması nedeniyle hüküm tesisine yer olmadığına, manevi tazminat yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; davacılar vekili ile davalı ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacılar vekili, davalı ..."ın araç maliki, davalı ..."nun sürücüsü olduğu... plakalı araç ile yolda seyir halindeyken yol üzerinde yer alan ışıklı kavşaktan geçiş yaptığı sırada kavşağa... plakalı motosikleti ile giriş yapan davacıların murisi...’e çarptığını, bu kazada davacıların murisi..."in hayatını kaybettiğini, kazanın oluşumunda davalı sürücü ..."in tam kusurlu olduğunu, kaza anında... plakalı aracın davalı ... şirketi bünyesinde sigortalı olduğunu belirterek destekten yoksun kalma tazminatı ile manevi tazminat isteminde bulunmuştur. Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.. Mahkemece, maddi tazminat yönünden davanın konusuz kalması nedeniyle hüküm tesisine yer olmadığına, manevi tazminat yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297/2. maddesinde; hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği düzenlenmiştir. Dosyanın incelenmesinde, dava tarihinde reşit olmayan bir kısım davacılar adına anne ve babaları tarafından velayeten davanın açıldığı, taleplerin de davacı asiller yanında velayeten yapıldığı anlaşılmaktadır. Şu durumda; mahkemece, kendi adına dava açan reşit davacılar ile reşit olmayıp velayet altında olan davacıların her biri yönünden hükmedilen manevi tazminat miktarının ayrı ayrı belirtilmesi gerekirken, bu hususun gözetilmeyerek infazda tereddüt oluşacak şekilde hüküm tesis edilmiş olması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre temyiz eden tarafların temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istek halinde geri verilmesine 22/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.