Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 81.150,16 TL maddi ve 35.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan İstanbul 9. Ağır Mahkemesinin 24.09.2013 tarihli ve 2013/63 esas, 2013/154 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) uyuşturucu madde ithal etmek suçundan tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine karar verildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 31.10.2013 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 09.01.2014 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış, gerekçeli karar başlığında 09.01.2014 olan dava tarihinin yazılmaması mahallinde tamamlanması mümkün yazım eksikliği olarak kabul edilmiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat davasına dayanak olan ceza dava dosyasında davacının 16.10.2009-28.03.2013 tarihleri arasında 1.259 gün süreyle tutuklu kaldığı, davacının tutuklanmadan önce elde ettiği kazancı ve tutukluluk süresi içinde uğradığı maddi zararı somut bilgi ve belgeler ile ispat edememesi, dayanak dosyadaki 19.10.2009 tarihli duruşmadaki beyanında Almanya"da taksicilik yaptığını belirten davacının aylık 1.200 TL kazandığını belirtmesi, ancak bunu da somut ve resmi bir belge ile ispat edememesi karşısında, davacının vasıfsız bir işçi gibi değerlendirilerek 16 yaşından büyükler için geçerli net asgari ücret üzerinden kesinti yapılmadan hesaplama yapılıp maddi zararının belirlenmesi gerekirken, somut bir bilgi ve belgeye dayanmadan, davacının beyanı esas alınarak Almanya"da yaşayan ve geliri olmayanlara devlet desteği olarak verilen 338 Euro ve kira ve yakıt parası olarak verilen 314 Euro olmak üzere aylık toplam 652 Euro kaybının bulunduğu belirtilerek, bu rakamlar üzerinden dini bayram günlerini çıkararak ve dava tarihindeki Merkez Bankası döviz kuruna göre hesap yapılması suretiyle maddi kaybının 81.150,16 TL olarak belirlendiği bilirkişi raporu hükme esas alınarak maddi tazminatın fazla tayini,





Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.