Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18570 Esas 2020/3488 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18570
Karar No: 2020/3488
Karar Tarihi: 20.02.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18570 Esas 2020/3488 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmünün temyiz sebeplerini reddederek, ancak sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen TCK'nin 86/1. maddesinin uygulanması nedeniyle mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verdi. Ayrıca, yaralanan kişinin yaralanmasıyla ilgili raporun dosyada olmaması ve sanığın haklarına saygı gösterilmemesi nedeniyle mahkumiyet hükmünün bozulması gerektiğine karar verildi. Sanığın hakaret suçundan mahkumiyet hükmü de bozuldu, çünkü kesin, inandırıcı delil bulunmadığı halde mahkumiyet kararı verildi. Kanun maddeleri olarak ise, mahkeme TCK'nin 86/1. ve 87. maddelerine, 5271 sayılı CMK'nin 226. ve 299. maddelerine, 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesine ve 1412 sayılı CMUK'un 318., 321. ve 326. maddelerine atıfta bulundu.
3. Ceza Dairesi         2019/18570 E.  ,  2020/3488 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten yaralama, hakaret
    HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Koşulları bulunmadığından, sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 1412 sayılı CMUK"un 318. ve 5271 sayılı CMK"nin 299. maddeleri uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
    1) Sanık hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
    a) Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
    b) Katılan ... hakkında düzenlenen Ankara Mevki Asker Hastanesinin 05.01.2011 tarihli adli raporunda, yaralanmanın duyu ve organlarında işlev zayıflığı niteliğinde olduğunun belirtildiği ancak Ankara Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 20.05.2014 tarihli raporunda, duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olup olmadığı hususunda görüş bildirilmediği, mahmekece Adli Tıp Kurumundan bu konuda rapor tanzimi istenmesine rağmen dosya arasında buna ilişkin adli raporun tespit edilemediği anlaşılmakla, raporun düzenlenmiş olması halinde dosya arasına alınmasına, aksi takdirde raporları ve yaralanmasına ilişkin tüm tıbbi evrakları ile birlikte katılanın en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevki sağlanarak, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre yaralanmanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde olup olmadığı hususunda rapor aldırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    c) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanığın, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,
    2) Sanık hakkında müşteki Emrah"a karşı hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    a) Sanığın aşamalardaki savunmalarında suçlamayı kabul etmemesi, tanık beyanının bulunmaması karşısında; soyut iddia dışında hakaret suçunu işlendiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
    Kabule göre de;
    b)Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanığın, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.