Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/10812 Esas 2016/4198 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 12.04.2012 tarihli ve 2011/453 esas, 2012/96 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) kasten öldürme suçundan tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz incelemesinde onanarak 10.04.2013 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 26.06.2013 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı anlaşılmıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kasten öldürme suçundan beraatine karar verilen davacının, aynı dava dosyasında iki kişiye yönelik silahla tehdit suçundan da yargılandığı, ancak davacının sadece kasten öldürme suçundan tutuklandığı ve yargılama sonunda kasten öldürme suçunun sabit olmaması nedeniyle beraatine karar verildiği, silahla iki ayrı tehdit suçundan ise 10"ar ay hapis cezası ile mahkumiyetine ve CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, davacının tutuklanmasına neden olan kasten öldürme suçundan beraatine karar verilmiş olması karşısında, hakkındaki tutuklamanın haksız olduğu ve tazminat verilmesinin koşullarının oluştuğu gözetilmeden, “...aynı eylemler çerçevesinde yapılan yargılamada 2 ayrı silahlı tehdit suçundan mahkumiyetine karar verildiği ... tutukluluk süresinin … haksız olmadığı ...” şeklindeki gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.