Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/4042 Esas 2012/418 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin üyesi iken, istifa ederek üyelikten ayrıldığını, davalı kooperatifin 2005 yılına ait genel kurulunda aidatların üç yıl sonra ödeneceği hususunda karar alındığını ve müvekkilinin bu süreyi beklediğini, ancak herhangi bir ödeme yapılmaması üzerine takibe geçildiğini, davalının haksız olarak takibe itiraz ettiğini ileri sürerek, bu alacağın tahsili ile %40 tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 2005 yılına ait 25.06.2006 tarihinde yapılan olağan genel kurul da alınan karar uyarınca, müvekkili kooperatiften alacaklı olan üyelere bu alacaklarının üç yılda ödeneceğinin kabul edildiğini, bu süre henüz dolmadığı için davacının alacak talep etmesinin mümkün olmadığını, ayrıca davanın alacak davası olarak açıldığı için davacının %40 icra inkar tazminatı talep etmesinin de doğru olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının üyesi olduğu davalı kooperatiften 29.08.2006 tarihinde istifa ederek ayrıldığı ve davalı kooperatife 16.651,00 TL aidat ödediği, davalı kooperatifin, davacıya herhangi bir geri ödeme yapmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davacının tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda faizin başlangıç tarihi olarak 27.06.2006 denildiği halde gerekçeli kararda bu tarih 27.06.2007 olarak belirtilmiştir. Böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır. Bu hal 6100 sayılı HMK"nın 298/2. maddesine (Eski 1086 sayılı HUMK"nun 381/2) aykırılık teşkil ettiğinden 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
2- Bozma nedenine göre taraf vekillerinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle, hükmün BOZULMASINA, (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 26.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.