Hırsızlık suçundan sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetine ilişkin 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 09.05.2013 tarih ve 172-232 sayılı hükmün sanığın temyizi üzerine Dairemizin 18.06.2015 tarih ve 25232-11376 sayılı kararı ile onanması yolundaki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 04.05.2016 tarih ve 2016/83261 sayılı yazısı ile verilen kararın düzeltilerek onanması yönünde dairemize itiraz talebinde bulunulması üzerine 6352 sayılı Yasanın 99 ve 101. maddeleri uyarınca itirazla ilgili yeniden değerlendirme yapılmak üzerine dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.05.2016 tarih ve 2016/83261 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 18.06.2015 tarih ve 25232-11376 sayılı kararındaki sanık ... hakkındaki hırsızlık suçunun onanması yönündeki kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan 1. AGM 06/12/2005 tarih, 2005/168 E, 2005/324 K. Sayılı ilâmındaki TCK 491-4. TCK 491/son.TCK 522. TCK 59/2.11 ay hapis cezasının 03/12/2008 tarihinde kesinleştiği, suç tarihinin ise 27/06/2006 olması nedeniyle sanık hakkında TCK’nun 58.maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle itiraz gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK’nun 58.maddesinin uygulanmasına"" ilişkin bölüm çıkarılarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/05/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.