MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : A)Sanıklar ... ve ... yönünden;
1) 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 53/1 maddeleri uyarınca ayrı ayrı 1 yıl hapis, 1.200 TL adli para cezasına ve belli hakları kullanmaktan mahrumiyete,
2) 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 35/2, 53/1 maddeleri uyarınca 6 ay hapis, 600 TL adli para cezasına ve belli hakları kullanmaktan mahrumiyete,
B)Sanık ... yönünden; 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 35/2, 53/1 maddeleri uyarınca ayrı ayrı 6 ay hapis, 600 TL adli para cezasına ve belli hakları kullanmaktan mahrumiyete ilişkindir.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların iştirak halinde sahte künyeyi sarraf olan katılana gerçek altınmış gibi satarak parasını aldıktan bir kaç ay sonra tekrar aynı katılana sahte künyeyi satmaya teşebbüs ettikleri iddia ve kabul edilen olayda;
1)Sanıklar Zülfikar ve Murat hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine dair temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıkların usulüne uygun olarak 01/02/2012 (Murat açısından) ve 29/08/2012 (Zülfikar açısından) tebliğ edilen mahkumiyet hükümlerine yönelik, yasal süresi geçtikten sonra yaptıkları 09/02/2012 (Murat"ın) ve 16/12/2013 (Zülfikar"ın) tarihli temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine dair temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıkların birbirlerini suçlayıcı çelişkili ve tevilli ikrar içeren savunmaları, katılan ve tanık beyanları, suçüstü ve oluş birlikte değerlendirildiğinde dolandırıcılık suçlarının sanık tarafından gerçekleştirildiği sabit olup mahkumiyet kararlarında bir isabetsizlik görülmemiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a)Sanıklar hakkında belirlenen temel gün adli para cezasının, para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
b)5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması ayrıca bu maddenin (b) fıkrasında yer alan "ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" şeklindeki ibarenin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle bu hususlar,
Bozmayı gerektirmiş olduğundan hükmün, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ilgili kısmına “TCK"nın 52/2 gereğince” ibaresinin yazılması, ayrıca TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.