.........

Davacı .......... Başkanlığı vekili, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya yapılan sosyal sigorta yardımları nedeniyle uğranılan zararın, 506 sayılı Kanunun 26’ncı maddesi hükmü gereğince rücuan alınmasını istemiştir.

Mahkemece, istem aynen hüküm altına alınmıştır.

Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; dava, zararlandırıcı sigorta olayından doğan rücu tazminatı istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26’ncı maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesinin; 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 23.11.2006 gün ve 2003/10 Esas - 2006/106 Karar sayılı kararı ile 26’ncı maddedeki “sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere” ibarelerinin Anayasaya aykırılığı nedeniyle iptaline karar verilmiş bulunması, Anayasanın 153’üncü maddesine göre, Anayasa Mahkemesinin iptal kararlarının Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmesi ve giderek elde bulunan ve kesinleşmemiş tüm davalarda uygulanmasının zorunlu olması, iptal kararının Resmi Gazetede yayımlandığı 21.03.2007 gününden sonra Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 76’ncı maddesi uyarınca yürürlükteki kanunları uygulamakla yükümlü bulunan mahkemelerin ve Yargıtay’ın yürürlükten kalkan bir

./..
-2-

yasa maddesine dayanarak inceleme yapma ve karar verme yetkilerinin bulunmadığının kabulünün doğal bulunması, 26’ncı maddedeki anılan ibarelerin iptali ile Kurumun rücu hakkının; kanundan doğan, kendine özgü, sigortalı veya hak sahiplerinin hakkından bağımsız, basit rücu hakkına dönüşmüş olması, bu tür davalarda maddi gerçek zarar (dış tavan) hesabı yapılması gereğinin ortadan kalkmış bulunması karşısında, ilk peşin değerli gelirler ile sosyal yardım zammı toplamının, tazmin sorumlularının kusuruna karşılık gelen tutarı ile sınırlı şekilde hüküm kurulması gerekmekte olup; inceleme konusu işbu davada kazanın meydana gelmesinde sigortalıya %20, davalı işverene %80 oranında kusur yüklenmesinin oluşa uygun bulunmasına, yukarıda sözü edilen madde hükmüne dayanılarak davalının ilk peşin değerli gelir ve sosyal yardım zammı toplamından %80 oranında sorumlu olduğunun belirgin olmasına göre, mahkemece sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin değeri hatalı belirlenmiş ise de, hüküm altına alınan tutar, sigortalıya bağlanan ilk peşin sermaye değerli gelir ve sosyal yardım zammı toplamının davalının sorumluluğunun karşılığını oluşturan kısmını aşmadığından, anılan yanlışlık sonuca etkisiz ve açılacak ek rücu davasında düzeltilmesi olanaklı bulunmakla yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 28.01.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.



..........