Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/5759 Esas 2017/11330 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davanın yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkili ..."ın annesi, diğer müvekkilleri ... ile ..."nın anneanneleri yaya ..."ın 10.10.2009 tarihinde meydana gelen trafik kazası neticesinde vefat ettiğini, kazanın davalılardan ..."a ait araçla davalı ..."in sevk ve idaresinde iken meydana geldiğini belirterek, müvekkili ... yönünden fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 10.000,00 TL maddi tazminatın haksız fiil tarihi olan 10.10.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tüm davalılardan, 10.000,00 TL manevi tazminatın haksız fiil tarihi olan 10.10.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ... tahsiline, müvekkili ... ve ... için ayrı ayrı 5.000,00"er TL manevi tazminatın haksız fiil tarihi olan 10.10.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ... tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacı ..."ın maddi tazminat talebinin reddine, davacı ... yönünden 8.000,00 TL manevi tazminatın haksız fiil tarihi olan 10.10.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ..."tan müteselsilen ve müştereken alınarak davacı ..."a verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, davacılar desteğinin ölümü nedeni ile Borçlar Kanunu"nun 45. maddesi (6098 sayılı BK m. 53) gereğince destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli ve tarafların kusur durumu da gözönünde tutularak, 818 sayılı BK"nun 47. maddesindeki (6098 sayılı B.K.’nun 56. maddesi) özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Belirtilen hususlar dikkate alındığında davacılar için takdir olunan manevi tazminatların az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 6.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.