Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19210 Esas 2020/2292 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19210
Karar No: 2020/2292
Karar Tarihi: 06.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19210 Esas 2020/2292 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kasten yaralama davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz sonrasında verilen kararda, diş kırığının kemik kırığı olarak kabul edilemeyeceği ve sanığın hakkında fazla ceza tayini yapıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, olayda haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği gözetilmemiş ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi (Kasten yaralama)
- 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesi (Artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini)
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi (Haksız tahrik)
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi (İptal edilen hükümler)

3. Ceza Dairesi 2019/19210 E. , 2020/2292 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Adli Tıp uygulamalarına ve Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre; diş kırığının kemik kırığı olarak değerlendirilemeyeceği gözetilmeksizin, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca belirlenen cezadan 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesi gereğince artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
2) Oluşa, katılanın beyanına ve sanığın savunmasına göre; sanığın satın alarak katılana getirdiği ev eşyalarının parasını katılanın ödemek istememesinden dolayı yaralama eyleminin gerçekleştiği olayda, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 06.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.