Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/1488 Esas 2020/5279 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1488
Karar No: 2020/5279
Karar Tarihi: 10.06.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/1488 Esas 2020/5279 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mala zarar verme ve hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararına yapılan temyiz incelemesinde, suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak mahkeme, suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hapis cezasında yanlış hesaplama yapıldığı ve hükmün bozulması gerektiğine karar verdi. Ayrıca, suça sürüklenen çocuğa verilen adli para cezasının temyiz edilemeyeceği ve bu konuda temyiz itirazlarının reddedilmesi gerektiği belirtildi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde ile birlikte, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve TCK'nın 51. ve 62. maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2020/1488 E. , 2020/5279 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen 1.160 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında hükmedilen 1 yıl 2 ay 23 günlük hapis cezasından TCK’nın 62. Maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapıldığı sırada sonuç cezanın 1 yıl yerine 1 yıl 1 gün olarak fazla hesaplanması,
2-İlk hükümde sonuç cezanın TCK’nın 51. Maddesine göre ertelendiği ve sadece suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından hükmün temyiz edilmesi sebebiyle kazanılmış hak oluştuğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.