14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6149 Karar No: 2020/2346 Karar Tarihi: 01.06.2020
Trafik güvenliğini tehlikeye sokmak - cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6149 Esas 2020/2346 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan verilen hüküm onanmış, ancak cinsel taciz suçundan verilen hüküm ise kanuna aykırı bulunarak bozulmuştur. Sanığın olay günü sahilde yürüyüş yapan kişilere traktörle ani fren yaptırarak tehlike yarattığı, ardından bu kişilerin aracından kaçtığı ancak daha sonra geri gelerek cinsel tacizde bulunmadığı kesinleşmemiştir. Bu nedenle, eylemin kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu ve cinsel taciz suçundan hüküm verildiği yanlış bulunmuştur. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 123/1. maddesi kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ise suçun vasfının tayininde yanılgıya düşülmesi halinde hükmün bozulmasını düzenlemektedir.
14. Ceza Dairesi 2016/6149 E. , 2020/2346 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi (Demre Asliye Ceza Mahkemesi) SUÇ : Trafik güvenliğini tehlikeye sokmak, cinsel taciz HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü; Sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Dosya içeriğine göre sanığın olay günü sahilde yürüyüş yapan katılanların yanına traktörle yaklaşıp, patinaj yaptırdığı aracı üzerlerine sürdüğü katılanların yakınına kadar sokulup ani fren yapmasının ardından katılanların korkup kendilerine ait araca binerek beklemeye başladıkları ve sanığın traktörü bırakıp otomobiliyle aynı yere gelerek katılanların aracının kapısı açılmayacak şekilde yanına park ettikten sonra aşağı inip bir şeyler söylemesi üzerine ve katılanların araçla uzaklaştıklarını görünce bir süre peşlerinden koştuğu anlaşıldığından, sanığın eylemlerini cinsel tatmin amacıyla gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle eylemlerin 5237 sayılı TCK"nın 123/1. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek cinsel taciz suçundan hüküm kurulması, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.