MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı, 1993 yılında davalı kooperatife üye olduğunu, 1997 yılına kadar aidatlarını her ay ödediğini, 1997 yılında yapılan genel kurulda aidatların üç ayda bir alınmasını ve gecikme faizi uygulanmamasını önermesi üzerine bu yönde karar alındığını, bundan sonra 2006 yılına kadar kendisinden gecikme faizi talep edilmemesine rağmen 2006 yılından sonra yaptığı ödemeler için haksız olarak gecikme faizi talep edildiğini, şerefiye bedeli ile 2007 yılı sonuna kadar aidatlarını tam olarak ödediğini, 2007 yılı genel kurulunda kararlaştırılan 250,00 TL aidat bedelini de 2007 yılı sonuna kadar ödediğini, ancak 2.000,00 TL ara ödemeyi ve 2008 tarihinden itibaren aidatları ödemediğini, ayrıca kooperatifin daireleri teslim ettiği 2006 yılından beri daireler için hiç bir şey yapmadığını, buna rağmen kendisinden 4.895,94 TL talep ettiğini ileri sürerek, davalı kooperatife borçlu olmadığının tespiti ile 2006 ve 2007 yıllarında yapılan genel kurullarında alınan kararlar uyarınca davalı kooperatifin kendisinde bir daha ödeme isteyemeyeceğine karar verilerek muarazanın önlenmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, üç ayda bir ödeme yapılacağı ve bu durumda gecikme faizi alınmayacağı yönünde alınmış bir genel kurul kararı olmadığını, genel kurul kararları aleyhine açılmış her hangi bir iptal davası bulunmadığını, bu sebeple genel kurul kararlarının kesinleştiğini ve tüm üyeler için bağlayıcı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 1993 yılından beri davalı kooperatife üye olduğu, 2003 yılı Temmuz ayına kadar kooperatife borcu olmadığı, 2003 yılı Temmuz ayında yapılan 2002 yılı olağan genel kurulunda aidat ödemelerinin geciktirilmesi halinde aylık %7 oranında gecikme faizi alınacağının kararlaştırıldığı, 2002 yılındaki genel kurulda da faiz yönünden davacıya her hangi bir ayrıcalık tanınmadığı, 2006 ve 2007 yılı genel kurul kararları aleyhine dava açılmadığı, kararların kesinleştiği ve tüm üyeler için bağlayıcı olduğu, davacının faiziyle birlikte toplam 8.336,51 TL borçlu bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacının tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 25.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.