Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/31414 Esas 2022/4711 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

1)Katılanlar vekilinin temyiz dilekçesi kapsamına göre sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Katılan vekilinin, yüzüne karşı 15.01.2016 tarihinde tefhim olunan hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 26.01.2016 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık ... müdafisi ve sanık ...'in temyizlerinin incelenmesinde;
Sanıkların, kendilerini polis ve savcı olarak tanıtıp haksız menfaat temin ettiği iddia olunan olayda; sanıkların kendisini kamu görevlisi olarak tanıtması karşısında, eylemin hükümlerden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nin 158/1.maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin takdiri ile lehe yasa değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafisi ve sanık ...'in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarları bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine,
21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.