MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
2- Suça konu eşyanın müsaderesine karar verilirken 5237 sayılı TCK’nin 54/4. maddesi yerine 54. maddesi gösterilerek 5271 sayılı CMK’nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- Nakil aracının müsaderesine 5607 sayılı Kanun’un 13/1. maddesindeki atıf ve 5237 sayılı TCK’nin 54/1. maddesi gösterilmeden karar verilmesi,
4- Bandrolsüz olduğu hususunda itiraz ve tereddüt bulunmayan sigaralar ile ilgili soruşturma aşamasında alınan bilirkişi raporuna ilişkin yargılama giderine sanık sebep olmadığı halde bu giderin de sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, bu aykırılıklar yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi uyarınca TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılıp, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına,” ibaresi yazılmak, ibaresi yazılmak, suça konu eşyanın müsaderesine ilişkin bölüm karadan çıkartılarak yerine “Suça konu eşyanın 5607 sayılı Kanun’un 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK’nin 54/4. maddesi gereğince müsaderesine,” yazılmak, nakil aracının müsaderesine ilişkin bölüm karardan çıkartılarak yerine “Müsadere koşullarının oluştuğu anlaşılmakla suçta kullanılan 06 TPC 21 plakalı nakil aracının 5607 sayılı Kanun’un 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK’nin 54/1. maddesi gereğince müsaderesine,” yazılmak ve yargılama giderine ilişkin bölümdeki “144,00” ibaresinden sonra gelmek üzere “ TLyargılama giderinden sanığın sebep olmadığı 30 TL bilirkişi gideri düşüldükten sonra kalan 114” yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye aykırı olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.