Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/39589 Esas 2022/4740 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın, yanında hamal olarak çalışan mağdura şans oyunundan çıkan ve muhafaza etmek üzere zilyetliği kendisine devredilmiş olan 4.000.000 TL parayı, aradaki güven ilişkisi hilafına davranarak mağdura iade etmediği, iddia ve kabul edilen olayda; taraflar arasındaki hizmet ilişkisi nedeniyle sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nin 155/2 maddesinde tanımlanan "hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma" suçunu oluşturduğuna dair bozma isteyen tebliğname görüşüne, iştirak edilmeyerek ve sanığın üzerine atılı "güveni kötüye kullanma" suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanığa isnat edilen ve üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren "güveni kötüye kullanma" suçuna ilişkin olarak, 16.03.2021 tarih ve 31425 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli 2020/81 Esas ve 2021/4 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş olması karşısında, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.