Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5651 Esas 2020/283 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5651
Karar No: 2020/283
Karar Tarihi: 16.01.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5651 Esas 2020/283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir asliye ceza mahkemesinde gerçekleşen bir davayı konu almaktadır. Davanın suçu resmi belgede sahteciliktir ve sanık mahkum edilmiştir. Kararda, mahkumiyet hükmünün hukuki bir sonuç doğurmayıp, açıklanmasının geri bırakılması kurumunun suç tarihinde henüz yürürlükte olmadığı ve sanık hakkında daha önce de aynı kuruma karar verildiği, bu nedenle yeni bir kararın verilemeyeceği belirtilmiştir. Bununla birlikte, sanığın cezasının ertelenmesine yer olmadığı sonucuna varılmıştır. Kararda, toplanan delillerin tartışıldığı ve sanığa yüklenen suçun sübutu kabul edildiği, cezanın ise uygun şekilde tayin edildiği belirtilmiştir. TCK'nin 53. maddesi ise, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihinde aldığı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğini belirtmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2018/5651 E. , 2020/283 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19.02.2008 tarih ve 346-25 sayılı kararında açıklandığı üzere, kurulan mahkûmiyet hükmünün hukuki bir sonuç doğurmamasını ifade eden ve doğurduğu sonuçlar itibarıyla karma bir özelliğe sahip bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun, davayı sonuçlandıran ve uyuşmazlığı çözen bir hüküm niteliğinde olmadığı; suç tarihi itibarıyla sanığın kasten işlediği suçtan dolayı kesinleşmiş mahkûmiyet hükmünün bulunmadığı; 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen 2. cümle hükmünün suç tarihinden sonra yürürlüğe girdiği gözetilmeden; sanık hakkında daha önce de hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olup bu nedenle şartları oluşmadığı şeklindeki yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmişse de; sanığın suç işlemekten çekineceğine dair kanaat oluşmadığından cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmiş olması nedeniyle bu husus bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.