12. Ceza Dairesi 2015/7417 E. , 2016/4102 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun"un 179/2, 62, 53/1, 58/6, 5275 sayılı Kanun"un 108/3-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 1. fıkrasında koşullu salıverilmenin şartlarına, anılan maddenin 2. fıkrasında “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamaz.”, 3. fıkrasında ise “İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlü koşullu salıverilmez.” hükümlerine yer verilmiş olup, ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için, tekerrüre esas alınan ilamla verilen cezanın infaz edilmesi gerektiği yönünde bir koşul öngörülmemiştir.
İncelenen dosyada, yerel mahkemece, tekerrüre esas alınabilecek birden fazla hükümlülükten en ağırı olan Bozüyük Sulh Ceza Mahkemesinin 09.07.2008 tarihli, 2007/114 esas, 2008/233 karar sayılı hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 6 ay hapis cezası mahkumiyetini içeren ilamının tekerrüre esas alınması, tekerrüre esas alınan ve henüz infaz edilmemiş olan ilamda TCK"nın 58. maddesinin uygulanmış olması karşısında, sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilip, sanığın koşullu salıverilmeden yararlanmasına yer olmadığına hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki, “5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanıp 5275 sayılı Kanun"un 108/1. maddesi uyarınca infazı yapıldıktan sonra tekrar şuç işlenmesi durumunda ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanacağı gözetilmeden, ikinci kez tekerrür hükmünün uygulanması,” nedenine dayalı olarak hükmün bozulması ve hükmün tekerrür uygulaması ile ilgili bölümünden “2. kez” ibaresi çıkarılmak suretiyle hükmün düzeltilerek onanması gerektiğine dair görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İkinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması karşısında, 5275 sayılı Kanun"un 108. maddesinin 3. fıkrası gereğince koşullu salıverilmeden faydalanması mümkün olmayan sanık hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının hükmedilen hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 53. maddenin uygulanmasına ilişkin 5. paragrafının, “Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a), (c), (d), (e) bentlerindeki hakları kullanmaktan aynı Kanun"un 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendindeki hak yoksunlukları açısından ise Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesine,” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
