Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15609 Esas 2016/7162 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, mala zarar verme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 125/1- 3/a - 4, 43/1, 62, 53 uyarınca 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası
5237 sayılı TCK"nın 265/1, 43/2, 62/1, 53 maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası
5237 sayılı TCK"nın 152/1-a, 43/1, 62, 53 maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Alkollü olan sanığın bir başka adli olay nedeniyle katılan ve mağdur polislerce karakola götürülmek istenmesi üzerine direndiği ve görevlilerin bir kısmının yaralanmasına sebep olduğu, hem polis otosuna bindirilmek istenirken hemde karakolda işlemler bittikten sonra hastaneye sağlık raporu alınmak üzere götürülürken birden fazla görevliye hakaret ettiği, polis otosundayken araca, karakolda ise büro amirliğinin kapısının camına, nezarethaneye girdikten sonra ise pencere teline ve nezarethane kapısına zarar verdiği iddia edilen olayda;
Sanığın kısmi ikrarı, görgü tespit tutanağı, kamera görüntü tutanağı sanık savunmaları, katılan ve mağdur beyanları, doktor raporları birlikte değerlendirildiğinde sanık hakkında atılı suçlardan verilen mahkumiyet kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Hakaret suçunun farklı zamanlarda birden fazla işlenmesinin yanında birden fazla görevliye karşı işlenmiş olması nedeniyle 43/2 maddesininde uygulanması gerekliliğinin gözetilmemesi, yine görevi yaptırmamak için direnme suçunda TCK 43/2 uyarınca teselsül hükümleri uygulanırken hesap hatası yapılması nedeniyle sonuç cezanın ""7 ay 15 gün yerine"", ""6 ay 20 gün"" olarak eksik tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02/06/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.