Esas No: 2017/11087
Karar No: 2022/4723
Karar Tarihi: 21.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11087 Esas 2022/4723 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, 2009 ve 2010 yıllarına ait defter ve belgeleri gizlediği iddiasıyla hakkında açılan davada, belgelerin kaybolduğunu öne sürerek ibraz edemedi. Sanığın savunmasında ise defter ve belgelerin muhasebecisinde olduğu belirtildi. Ancak, defter ve belgeleri saklama ve zamanında ibraz etme yükümlülüğünün mükellefe ait olduğu gerekçesiyle sanık beraat etti. Yargıtay, tebligatın usulüne uygun olmadığı ve suç kastının bulunmadığı gerekçesiyle hükümün bozulması gerektiğine karar verdi.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Beraat
2009 ve 2010 takvim yıllarına ait defter ve belgelerin, 11.04.2013 tarih ve AGB-A-3127/72-58 sayılı yazı ile istendiği, ancak 24.04.2013 tarihinde sanığın yengesine yapılan tebligata rağmen süresi içerisinde belirtilen takvim yıllarına ait defter ve belgelerin ibraz edilmediği iddiasıyla açılan kamu davasında; 23.09.2013 tarihli vergi inceleme tutanağına göre defter ve belgelerin kaybolduğu için ibraz edilemediğinin belirtildiği, sanığın bu tarihe kadar ek süre talebinin olmadığı, herhangi bir zayi belgesinin sunulmadığı, sanığın alınan savunmasında; yengesine yapılan tebligattan 4-5 gün sonra haberdar olduğunu ve defter ve belgelerin muhasebecisinde olduğu için bulunamadığını beyan ettiği, her ne kadar 24.04.2014 tarihinde defter ve belgelerin bulunarak teslim edildiği anlaşılmış ise de; defter ve belgeleri saklama ve istendiğinde süresi içerisinde ibraz etme yükümlülüğünün mükellefe ait olduğu, sanık savunmasının yasanın öngördüğü anlamda kastı kaldıran mücbir sebep oluşturmadığı dosya içeriğinden anlaşılmakla; sanığın unsurları itibarıyla oluşan ve sübuta eren atılı suçtan mahkûmiyeti yerine tebligatın usulüne uygun olmadığı ve sanığın suç kastının bulunmadığı gerekçesiyle beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
