MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 05.03.2013 tarih ve 2012/334-2013/46 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ithal ettiği mallarla ilgili ödemelerini bankalardan teklif istemek suretiyle TL karşılığı döviz satın alarak yaptığını, davacının davalı bankaya devredilen Toprakbank .... Şubesi"nden muhtelif tarihlerde ve miktarda döviz satın aldığını, davalı bankanın 1994-1995 yıllarındaki ithalat işlemlerinde davacıya sattığı dövizler ile ilgili olarak teklif ettiği döviz iskontolarını ve dolar dışındaki dövizlerde uygulanması gereken pariteyi yanlış uygulayarak müvekkilinden fazla para tahsil ettiğini ileri sürerek, 4.804,32 TL asıl alacak ve 19.02.2003 tarihine kadar işleyen 23.363,20 TL faizi olmak üzere toplam 28.167,52 TL"nin ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın sebepsiz zenginleşme nedeniyle açılan bir dava olduğunu, bu nedenle BK"nın 66. maddesi uyarınca zaman aşımı süresinin dolduğunu, ayrıca davacıdan fazla tahsilat yapılmasının söz konusu olmadığını, davacının BK"nın 101/1. maddesi uyarınca ancak ihtar tarihinden itibaren reeskont faizi talep edebileceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamı kapsamında yapılan yargılama neticesinde, faiz hesabı yapılması için bilirkişi incelemesi yaptırılmış, bilirkişi tarafından 20.09.2002 temerrüt tarihinden itibaren dava tarihi olan 04.03.2003 tarihine kadar 1.398,39 TL faiz alacağı olduğu hesaplanmış, bozma kararında davanın esası yönünden verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının reddedildiği gerekçesiyle, asıl alacak miktarının kesinleştiği, bu miktara bilirkişi tarafından hesap edilen faiz miktarı eklenenerek davanın kısmen kabulü ile; 4.804,32 TL asıl alacak, 1.398,39 TL işlemiş faiz olmak üzere 6.202,71 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bu miktardan asıl alacağa dava tarihinden itibaren reeskont faizi uygulanmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 406,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.