Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12116 Esas 2022/4726 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanıkların temyiz taleplerinin hükümlerin esasına yönelik, katılan vekilinin temyiz talebinin ise vekalet ücreti verilmesine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanıkların diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-Her iki sanık yönünden; sanıklar hakkında sahte fatura düzenleme suçundan 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b, TCK’nin 43. maddeleri uyarınca dava açıldığı halde, sanıklara 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, 2011, 2012 ve 2013 takvim yılları için ayrı ayrı 3 kez cezalandırılmaları suretiyle savunma haklarının kısıtlanması,
2-Sanık ... yönünden; sanığın 06.06.2012 tarihinden sonra şirket ortağı ve müdürü olduğunun dosya kapsamından anlaşılması karşısında; 2011 takvim yılında ne şekilde sahte fatura düzenlediği ya da bu suça iştirak ettiğinin gerekçeli kararda tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabule göre de;
a)Sanıkların “sahte fatura düzenleme” suçundan mahkûmiyetlerine ilişkin temel cezaların tayini sırasında, uygulama maddesinin “213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun “359/b” maddesi yerine, “359/1-b” olarak yanlış gösterilmesi,
b)Sanıkların mahkûmiyetlerine karar verildiği halde, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu avukatlık ücretine hükmolunmaması,
Yasaya aykırı, sanıkların ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.