2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1296 Karar No: 2020/3462 Karar Tarihi: 26.02.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1296 Esas 2020/3462 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. İlk derece mahkemesinden verilen cezalara istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin ise, sanık tarafından işlendiği sabit görülen suçun hukuka uygun bir şekilde tespit edildiği belirtilerek temyiz isteminin esastan reddine karar verilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a ve 302/1. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının temyiz edilebilirliği ve temyiz sebepleri açık bir şekilde ifade edilmiştir.
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde; Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde; 5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanunun 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin karakoldaki ifadesini kabul etmediği, yeterince araştırma yapılmadığına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede; Tüm dosya içeriğine göre; sanığın katılana ait işyerine girerek suça konu eşyaları çalması şeklinde gerçekleşen olayda, suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olduğu anlaşılmakla; istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 26/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.