MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 26.03.2013 tarih ve 2012/190-2013/57 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 13.10.1983 tarihinde kendi adına tescilli “....” ticaret markasıyla 03, 05, 16 ve 21. sınıflardaki emtialara ilişkin olarak üretim ve satış yapmaya başladığını, davalı adına tescil edilmiş bulunan “...” markasının müvekkili adına tescilli “....” ve bu ibareyi taşıyan diğer markalarla aynı ve/veya benzer olup, sınıflarının da aynı veya benzer olduğunu, davalının müvekkiline ait “....” markasının tanınmışlığından yararlanmak amacıyla davaya konu markayı tescil ettirdiğini, tescilin iyi niyetli olmadığını, bu durumda 556 sayılı KHK’nın 7/1(b) ve 8/b maddeleri kapsamında davalının söz konusu markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesi gerektiği gibi davalı adına tescilli olan ancak tescil tarihinden itibaren 5 yıllık sürede kullanılmamış olan “...” markasının anılan KHK’nın 14 ve 42/c maddeleri uyarınca da hükümsüzlüğüne karar verilmesi gerektiğini ileri sürerek, davalı adına tescilli “...” markasının anılan nedenlere dayalı olarak hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, düzenlenen bilirkişi raporuna göre, davalı markasının dava tarihinden geriye doğru 5 yıllık sürede sadece çocuk ve hasta bezi ve kadın bağında kullanıldığı, diğer ürünlerde kullanılmadığı gerekçesiyle, kesinleşen konularda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, davalı adına tescilli 99/023533 nolu markanın çocuk ve hasta bezi ve kadın bağı dışındaki ürünler için hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve “Yine raporda sadece 2008 yılında çok düşük miktarda ıslak havlu üretildiği ancak üretimin %1,3 oranında kaldığı diğer yıllarda üretilmediği tespit edildiğinden ürün miktarı bakımından kullanım ciddi olmadığı gibi…” cümlesinin bilirkişi raporunda davacıya ilişkin bir tespit olmasına rağmen,
davalıya ait tespit olarak yazılması maddi hataya dayalı olup, sonuca etkili olmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Ancak, dava davalı adına tescilli “...” markasının davacıya ait “....” ibareli markalarla benzer olup, iltibasa sebebiyet verdiği ve davalıya ait söz konusu markanın tescil tarihinden itibaren kullanılmadığı iddialarına dayalı olarak hükümsüz kılınması istemine ilişkin olup, mahkemece kullanılmama iddiasına ilişkin yapılan yargılama sonucunda, bir kısım ürünler bakımından hükümsüzlük kararı verilmesine dava kısmen kabul edilmiş olmasına rağmen, davalı şirket yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemişse de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan sebeplerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle, hüküm fıkrasına 7. bent olarak “Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.980 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” bendinin eklenerek kararın DÜZELTEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.