Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/5504 Esas 2017/11252 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; davalının 27/06/2009 tarihinde davacıların oğlu ... ... çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek her bir davacı için ayrı ayrı 75.000"er TL manevi tazminatın 27/06/2009 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; kusuru kabul etmediğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacılar için 25.000 TL"şer manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle ceza yargılaması sırasında alınan ve kesinleşen bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa ve dosya içeriğine uygun bulunması sebebiyle mahkemece benimsenmesinde, ayrıca manevi tazminatın takdirinde Borçlar Kanunu’nun 47. Maddesindeki (6098 Sayılı TBK 56. maddesi) özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacılar vekili ve davalı vekilinin
yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 53,95 TL fazla alınan peşin harcın temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 1.621,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 4.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.