MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19/03/2013 tarih ve 2012/1500-2013/325 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında imzalanan acentelik sözleşmesi uyarınca davalı şirkete 3.350 USD nakdi teminat verildiğini, söz konusu sözleşmenin 2003 yılının Ekim ayında sona ermiş olmasına rağmen davalının çeşitli nedenler ileri sürerek teminatı müvekkiline iade etmediğini, teminatın iade edilmemesine gerekçe gösterilen ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2004/672 Esas sayılı dosyasının esastan reddedildiğini ileri sürerek, 3.350 USD"nin 30.03.2005 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin acentesi olan davalının, sözleşmeye aykırı davranışları ve suistimal teşkil eden eylemleri nedeniyle acentelik sözleşmesinin feshedildiğini, bu kapsamda müvekkili tarafından hak sahiplerine 6.000 USD ödenmek zorunda kalındığını, müvekkili şirketin söz konusu zararından davacının sorumlu bulunduğunu ve teminatın bu miktara mahsup edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, taraflar arasında acentelik sözleşmesi düzenlendiği, davacı tarafından acentelik sözleşmesi gereğince davalıya 3.350 USD nakdi teminat verildiği, taraflar arasındaki sözleşmenin 2003 yılında sona ermesine rağmen teminatın davacıya iade edilmediği, davalı tarafından davacının sözleşmeye aykırı davranışları nedeniyle sözleşmesinin feshedildiği, davalı tarafından hak sahiplerine 6.000 USD ödemek zorunda kaldığından meydana gelen zarardan davacının da sorumlu olduğunu iddia ettiği, dava dışı.... ve.... tarafından.... A.Ş. ve davacı...Ltd. Şti. aleyhine ... Asliye 5. Ticaret Mahkemesi"nin 2004/672 Esas, 2007/33 Karar sayılı kararında davalı...Ltd. Şti. hakkında açılan davanın reddedildiği, dolayısıyla iş bu davada davalı ... ... A.Ş. Tarafından ödenen 6.000 USD"den davacı...Ltd. Şti."nin sorumlu olmadığına dair karar Yargıtay"ca onanarak kesinleştiği davacı acentenin prodüktörü olan dava dışı ....ine yetkili olmadığından onun nam ve hesabına ödeme yapıldığının kabul edilemeyeceği Yargıtay onama kararında kabul edildiğinden, bu şahıs hakkında açılan davanın sonucunun beklenmesine yer olmadığı, taraflar arasındaki acentelik sözleşmesinin davacının talebi üzerine feshedildiği anlaşıldığından, davacının davalıda bulunan 3.350 USD teminatı talep etmekte haklı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile, 3.350 ABD dolarının infaz tarihindeki TL karşılığının 30.03.2005 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Ancak, mahkemece hükmedilen yabancı para alacağına 3095 sayılı yasanın 4/a maddesi gereğince faiz uygulanması gerekirken, avans faizine hükmedilmesi doğru görülmemişse de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, HUMK.’nın 438/7. maddesi uyarınca, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan sebeplerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle, hüküm fıkrasının 2.bendinde yer alan "3350 ABD Dolarının infaz tarihindeki TL karşılığının 30.03.2005 tarihinden itibaren avans faizi ile birlik davalıdan tahsiline" ifadesinin kaldırılarak yerine "3350 ABD Dolarının 30.03.2005 tarihinden itibaren Devlet Bankalarının bir yıl vadeli ABD Doları mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz oranı ile birlikte infaz tarihindeki TL karşılığının davalıdan tahsiline" cümlesinin yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.