Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5597 Esas 2022/4787 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığın savunmasında belirttiği bilinen son adresine Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, bildirdiği adresten farklı olan MERNİS adresine doğrudan 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, sanık müdafisinin öğrenme üzerine 10.10.2014 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I) "2010 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.11.2018 tarihli, 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme/kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığından ve sanığın kullandığı faturaları düzenleyen ..... Mak. San. Ve Tic. Ltd. Şti hakkında Ankara Batı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/616 Esas ve 2015/807 Karar sayılı dosyasının UYAP'tan incelenmesinde sahte fatura düzenleyicisi olduğunun tespit edilmesi nedenleriyle tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
II) "2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma" suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma ” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 22.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.