MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20.03.2012 gün ve 2011/361-2012/205 sayılı kararı bozan Daire’nin 09.05.2013 gün ve 2012/10769-2013/9529 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankada hesabı bulunduğunu ve internet bankacılığını kullandığını, talimatı ve bilgisi dışında internet bankacılığı yoluyla tüm hesaplarının boşaltıldığını, paranın .... Şubesi"nde bulunan bir hesaba aktarıldığını, ilgili bankaya başvurduğunda şubeden kovulduğunu, bunun üzerine ... Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2009/627 Esas sayılı dosyası ile hesapta bulunan paraların ödenmesi için bankaya dava açtığını ve mahkemece lehine hüküm kurulduğunu, olayda tüm birikimlerini bir anda kaybettiğini, büyük bir şok, psikolojik bir buhrana uğradığını, davalı bankanın yaşanan olaydan sonra müvekkilinin mağduriyetini gidermek bir yana samimi ve iyi niyetli bir yaklaşımda dahi bulunmadığını, müvekkilinin ise sade bir öğretmen olduğunu, öğretmen maaşı ile evlilik parası için biriktirdiği bedelin davalı bankanın kusuru ile yitirildiğini ileri sürerek, davanın kabulü ile 30.000 TL kötüniyet tazminatının davalı bankadan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı bankanın kendisine yatırılan paraları mudisine istendiğinde veya belli bir vadede ayni veya nispi olarak iade etmekle yükümlü olduğu, tüm kusurun davalı bankada olup, davalı bankanın eyleminin kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğu, davacının meydana gelen maddi zararın tazmini amacıyla duruşmalara gelip gitmek zorunda kaldığı, öğretmen olan davacının ekonomik durumu göz önünde bulundurulduğunda kaybedilen miktarın davacı için önemli bir miktar olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 7.500 TL manevi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen karar davalı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 09.05.2013 tarihli kararı ile bozulmuştur.
Davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 01,95 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 228,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.