Hırsızlık - iftira - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8141 Esas 2016/5991 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8141
Karar No: 2016/5991
Karar Tarihi: 14.04.2016

Hırsızlık - iftira - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8141 Esas 2016/5991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve iftira suçlarından mahkumiyet kararı verilen bir davada, temyiz edilen kararları incelemiş ve diğer itirazların yerinde olmadığını belirtmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın dikkate alınması gerektiğine işaret edilmiştir. Aynı zamanda, sanığın cezası için koşullu salıverme tarihine kadar sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin değil, tüm yetkilerinin kaldırılması gerektiği hükmüne uyulmadığı için karar bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı için, hükümlerin düzeltilerek onanması kararı verilmiştir. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi olarak belirtilmiştir ve bu maddenin uygulaması detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.

22. Ceza Dairesi 2015/8141 E. , 2016/5991 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkartılarak yerine ‘‘Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3. maddesinin uygulanmasına,” cümlesinin eklenmesi suretiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.