Esas No: 2022/2252
Karar No: 2022/4856
Karar Tarihi: 22.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2252 Esas 2022/4856 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2022/2252 E. , 2022/4856 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Özel belgede sahtecilik, 5809 sayılı Kanun'a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Sanığın ... isimli iletişim bayisinin yetkilisi olduğu, sanık ve katılan arasında daha önceden iş yerinde meydana gelen olay nedeniyle katılanın sanığın uğramış olduğu zararı karşılamak amacıyla sanıktan 9 adet telefon satın aldığı ve sanığın katılana vermiş olduğu telefonlar için fatura düzenlediği, katılana teslim edilen telefonlardan birinin faturada yazılan IMEI numarası ile telefonun içeriğinde bulunan IMEI numarasının birbirinden farklı olduğu ve Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunun yazısına göre telefonun içerisinde yer alan IMEI numarasına göre cihazın kayıt dışı olduğunun tespit edildiği somut olayda;
1-Özel Belgede sahtecilik suçu açısından; faturada farklı IMEI numarası yazılması şeklindeki sanığın eyleminin, içerik sahteciliği olarak kabul edilmesi gerektiği, içerik sahteciliğinde, 5237 sayılı TCK'nin 207. maddesinde düzenlenen özel belgede sahtecilik suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla, sanığın atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2-5809 Sayılı Kanun'a Aykırılık Suçu açısından; sanığa isnat edilen ve üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan dolayı kurulan hükümden sonra, 16.03.2021 tarih ve 31425 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli, 2020/81 Esas ve 2021/4 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş olması karşısında, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 22.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.