Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/8213 Esas 2022/3973 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : DÜZCE 7. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1) Sanık hakkında Türk Ceza Kanunu’nun 191/6. maddesi delaletiyle doğrudan kamu davası açıldığı; ancak UYAP sorgulamasında, daha önce işlediği 09/12/2014 tarihli suçla ilgili olarak Mahkemesince durma kararı verildiği ve kesinleştiği anlaşılmakla,
Sanık hakkında daha önce, aynı nitelikteki başka bir suç nedeniyle 6545 sayılı Kanun'la değişik TCK'nın 191.maddesinin 2.fıkrası uyarınca verilmiş bir "kamu davasının açılmasının ertelenmesi" kararı varsa ve kovuşturması devam ediyorsa, verilecek hüküm inceleme konusu davada verilecek kararı da etkileyeceğinden, her iki suça ilişkin davaların birleştirilmesi ve delillerin tartışılması, sonuçlanmış ve hüküm kesinleşmiş ise dosyasının getirtilerek bu dosya içine konulması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2) Kabule göre de; TCK'nın 49/2. maddesine göre kısa süreli hapis cezasının bir yıl veya daha az süreli hapis cezası olduğunun belirtilmesi ve sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 1 yıl 8 ay hapis cezası olması karşısında, kısa süreli olmayan hapis cezasının, TCK'nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine ve 6 numaralı bendinde hürriyeti bağlayıcı cezanın seçenek yaptırıma çevrilmesine yer olmadığına karar verilmek suretiyle hükmün karıştırılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,   5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 29/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.