Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/43817 Esas 2017/14800 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Hükümden önce son sözün hazır bulunan sanığa verilmemesi suretiyle CMK"nın 216/3. maddesine aykırı davranılması,
2- Kendisine ulaşılamayan müştekinin dinlenmesinden vazgeçilmesi üzerine soruşturma aşamasında vermiş olduğu beyanı okunmasına rağmen, sanıktan buna karşı bir diyeceği olup olmadığı sorulmayarak CMK’nın 215.maddesine muhalefet edilmesi,
3- Sanığın aşamalarda müşteki Züleyha ile kavgalarına ilişkin olarak olayı başlatanın kendisinin olmadığına yönelik savunması ve dosya içerisinde sanığın da yaralandığına ilişkin rapor bulunması karşısında, mevcut deliller irdelenerek, olayın çıkış nedeni ve gelişimi ile ilk haksız hareketin kimden geldiğine ilişkin bir değerlendirmede bulunulup sonucuna göre kasten yaralama suçu bakımından TCK’nın 29.maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Hakaret suçunda TCK’nın 62.maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 1 yıl 2 ay 17 gün yerine 1 yıl 3 ay 18 gün olarak fazla tayini,
5- Yine hakaret suçunda temel cezanın doğrudan TCK’nın 125/3-a maddesi yerine, önce aynı Kanun’un 125/1 maddesi uyarınca belirlenmesi,
6- Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
7- TCK’nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ....... temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13.12.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.