Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2009/10091 Esas 2010/1005 Karar Sayılı İlamı

........
Dava, davacının davalı işverene ait işyerinde 07.10.1963 tarihinden itibaren geçen çalışmaların tespiti istemine ilişkindir.

Mahkemece, bozma üzerine, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davalılar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

1- Davacının sigortalılık başlangıcının tespitine dair mahkeme kabulünde bir isabetsizlik yok ise de;

Somut olayda, davalı..... başvuru harcı ve nisbi karar harcı ile, sorumlu tutulmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.

Bir Kamu alacağı olan harçlar kişilerin kamu hizmetlerinden yararlanmaları karşılığında, ödemekle yükümlü bulundukları özel bir vergi türü olup, harç alınabilmesi ve harçtan bağışıklığın söz konusu edilebilmesi için, açık bir yasa hükmünün varlığı gereklidir. Nitekim, Anayasanın 73. maddesinde bu husus açıkça öngörülmüştür.

Konu ile ilgili, 10.12.2003 tarihli 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Mali Kontrol Kanununa ekli I sayılı cetvelde genel bütçe kapsamına dahil idareler ve bu arada ...... de sayılmış olması karşısında, 492 sayılı Harçlar Kanununun İstisnalar ve Muaflıklar başlıklı 13. maddesinin (j) bendi uyarınca harçtan bağışık olduğu anlaşılan anılan davalıya harç yükletilmesi;
./..

-2-

2- Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 28.5.2008 gün ve 10-370/410 sayılı kararında da belirtildiği üzere, vekalet ücreti de dahil yargılama giderlerinin davada haksız çıkan, yani, aleyhe hüküm verilen tarafa yükletileceği yönündeki Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 417. maddesi gereğince ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 94 ve 418. maddelerinde öngörüldüğü gibi özel bir sebep de bulunmadığından, aslında davanın kısmen kabulüne karar verildiği halde; yargılama giderinden, sadece, davalıların sorumlu tutulması ve davalılar lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma sebebidir.

Ne var ki; bu hususların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ:1-Hüküm fıkrasının harca dair 2 ve 3. bentlerinin tümüyle silinmelerine, yerine;

“Davalılar harçtan muaf olduğundan, harç alınmasına yer olmadığına” sözcüklerinin yazılmasına;

2- Hüküm fıkrasının sonuna “davalılar lehine 575,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalılara verilmesine” sözcüklerinin eklenmesine;

3- Yargılama giderine dair 4. bendinin tümüyle silinerek, yerine, “192,20 TL yargılama giderinin kabul ve red oranlarına göre takdiren 100,00 TL’sinin davalılardan alınıp davacıya verilmesine, kalanının davacı üzerinde bırakılmasına“ sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.

.........