Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/7505 Esas 2022/4802 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığında "22/09/2009" olarak yazılan suç tarihinin "03/11/2010" olduğu belirlenerek ve 5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 15.05.2012 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 23.06.2015 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Suça konu senedin sanık tarafından icra takibine konulduğu tarihte tarih içerir kaşe basılmak suretiyle önleme ve tanzim tarihi eksikliğinin tamamlandığı, böylelikle Türk Ticaret Kanununda öngörülen bütün unsurları taşıdığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 22.03.2022 tarihinde hükmün açıklanma koşullarının oluşup oluşmadığına dair ön sorun yönünden Başkan vekili ...'ın karşı oyu ve oy çokluğu ile diğer yönlerden ise oy birliğiyle karar verildi.

KARŞI OY

Sanığın TCK’nin 204/1, 62 ve 53. maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna ilişkin, 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanması suretiyle kurulan Antalya 18. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 14/06/2016 tarih 2016/91 Esas ve 2016/448 Karar sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 10/04/2012 tarih, 2011/657 esas, 2012/363 karar sayıyla verilen hükmün CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/11/2015 tarihli 2015/559 Esas, 2015/646 Karar sayı ile TCK’nin 125/1-4, 62. maddeleri ile doğrudan 1.740 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen hükümlerin olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının öncelikle hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı sebebi ile bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun Onama yönündeki görüşüne katılmıyorum. 22.03.2022