Esas No: 2017/16843
Karar No: 2022/4821
Karar Tarihi: 22.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16843 Esas 2022/4821 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir mükellefin defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan yargılanmasına karar vermiştir. Ancak, sanıkların savunmalarında belirttikleri üzere, belgelerin sehven atıldığı ve bu nedenle bulunamadığı tespit edilmiştir. Bu sebeple, sanıkların tüm unsurları itibariyle suçun oluşmadığına karar verilerek beraatlerine hükmedilmiştir. Kararın sonunda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Vergi Usul Kanunu'nun 139. maddesi (Defter, kayıt ve belgeleri saklama sorumluluğu)
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi (Kararın bozulması)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Beraat
1) Kocaeli Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı tarafından verildiği anlaşılan 24.12.2014 tarihli mütalaa aslı ya da onaylı örneğinin dosya arasında bulundurulmaması,
2) Dava şartı olan mütalaanın varlığı halinde de, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.11.1999 tarihli 1999/11-273 Esas ve 1999/288 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere, defter ve belgelerin çalındığı, kaybolduğu, bulunamadığı ileri sürülerek ibrazından kaçınılması halinde, VUK'nin 139. maddesinde yazılı hususlarla usulüne uygun tebligatın aranmasına gerek bulunmaması; defter, kayıt ve belgeleri saklama sorumluluğunun mükellef sanığa ait olduğu ve sanıkların savunmalarında şirketlerinin faaliyetini mali sıkıntılarından dolayı durdurduklarını, ticari faaliyetlerine son verip dükkân ve depolar kapatıldığından, ibrazı istenen ilgili belgelerin sehven 2008 yılı belgeleriyle birlikte atılmış olabileceğini bu nedenle defter ve belgelerini bulamadıklarını beyan etmeleri karşısında, sanıkların tüm unsurları itibarıyla oluşan "defter, kayıt ve belgeleri gizleme" suçundan mahkumiyetleri yerine beraatlerine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 22.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
