Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/1355 Esas 2021/4310 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1355
Karar No: 2021/4310
Karar Tarihi: 23.06.2021

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/1355 Esas 2021/4310 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, silahlı terör örgütüne üye olan sanığın temyiz başvurusunu esastan reddetti. Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Mahkeme, sanığın cezasının düşürülmesinin kanuna aykırı olduğunu belirtti ancak bu durumun sanık lehine olduğu ve sanık aleyhine temyizde bulunulmaması sebebiyle bozma nedeni yapılmadı. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı belirtildi. Sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden temyiz davasının esastan reddedilmesine karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK’nın 314/2, 53/1-2-3, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1, 61; 5271 sayılı CMK’nın 280/1-a, 302/1, 304.

16. Ceza Dairesi 2020/1355 E. , 2021/4310 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 53/1-2-3, 58/9, 63, 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca kurulan
mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun
düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Tanık ...’in “Tüm dosya kapsamı” ile başlayan paragrafta isminin sehven “Ayşe” olarak yazılması sonuca etkili görülmeyerek maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
5271 sayılı CMK’nın 280/1-a maddesinde Bölge Adliye Mahkemesinin hangi hallerde duruşma açmaksızın İlk Derece Mahkemesi kararlarını düzelterek esastan reddine karar verebileceklerini düzenlediği, bu madde kapsamında sanık hakkında cezanın bireyselleştirilmesini düzenleyen TCK 61. maddesine göre cezanın duruşma açmaksızın indirilmesini öngören herhangi bir düzenleme bulunmadığı, buna rağmen Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin duruşma açmaksızın sanığın
cezasından indirim yapması kanuna aykırı ise de; söz konusu uygulamanın sanık lehine olduğu ve sanık aleyhine temyizde bulunulmaması karşısında anılan husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Muş 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.