Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1301 Esas 2020/2944 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1301
Karar No: 2020/2944
Karar Tarihi: 12.10.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1301 Esas 2020/2944 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirket ile davalı şirketler arasında yapılan hizmet alım sözleşmesi kapsamında çalıştırılan dava dışı işçinin kazandığı işçilik alacakları davası sonucunda müvekkil şirket tarafından ödeme yapılmıştır. Davacı tarafından dava açılarak, müvekkil tarafından yapılan ödeme bedelinin davalılar tarafından tahsil edilmesi talep edilmiştir. Bir davalı, zaman aşımı itirazı ile davayı reddetmiş, diğer davalı ise işçinin ücretlerinden davacının sorumlu olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkeme, davalıların sözleşme hükümlerine göre ödemenin sorumlusu olduğuna karar vermiş ve davanın kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. İşçinin alt işverenleri olduğuna dair bir tespit yapılamadığı için diğer davalılar yönünden davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiştir, ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda 492 sayılı yasanın 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığı belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2019/1301 E. , 2020/2944 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

- K A R A R -

Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirketler arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalılar tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalıların sorumlu olduğunu ileri sürerek, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... ... Ltd. Şti. vekili, öncelikle zamanaşımı itirazının kabulü ile dava dışı işçinin müvekkili şirkette hiç çalışmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, işçinin ücretlerinden davacının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davacının davalılar ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalılar bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalılardan talep edebileceği gerekçesiyle davalıların sorumluluklarını belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne; diğer davalılar ......Tic.Ltd.Şti ve ... Sos. Hiz. Müş. Gıda. İnş. Tur. Teks. Ltd."nin dava dışı işçinin alt işvereni olduklarına dair bir tespit yapılamadığı gerekçesiyle davalılar yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 sayılı yasanın 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 12.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.