Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/1402 Esas 2020/3462 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1402
Karar No: 2020/3462
Karar Tarihi: 20.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/1402 Esas 2020/3462 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan sanığın hüküm giydiğini ve hükmün açıklanması suretiyle mahkum edildiğini belirtiyor. Ancak tarafların ilk haksız hareketin kaynağı konusunda farklı beyanlarda bulunduğu ve haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği durumlarda haksız tahrik hükümlerinin sanık lehine uygulanması gerektiğine dikkat çekiyor. Sanık hakkında önceden verilen hapis cezasının açıklanmasının geri bırakılması kararının, sanığın denetim süresi içinde yeniden bir suç işlemesi nedeniyle bozulduğunu ve kazanılmış hakkının ihlal edildiğini belirterek, hükmün bozulmasına karar veriliyor. Kararda, 5237 sayılı TCK’nin 29., 51., 62., 86/2 ve 86/3-e maddeleri ile 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesine değiniliyor.

3. Ceza Dairesi 2020/1402 E. , 2020/3462 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Tarafların ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda farklı beyanlarda bulunduğu ve karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği anlaşılan olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği durumlarda, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
2)Sanık hakkında, Bulancak(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesine ait 21/01/2008 tarihli, 2007/390 Esas ve 2008/7 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-e ve 62. maddeleri uyarınca hükmolunan “5 ay” hapis cezasının, aynı Kanun’un 51. maddesi gereğince ertelenmesine ve TCK’nin 51/3. maddesi gereği sanığın 1 yıl süreyle denetime tabi tutulmasına karar verildiği, hükmün sanık tarafından temyizi üzerine, Yüksek Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait 16.07.2010 tarihli, 2010/4984 Esas ve 2010/24474 Karar sayılı ilamı ile 5271 sayılı CMK"nin 231. madde uygulamasının tartışılması yönünden bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında TCK"nin 86/2, 86/3-e ve 62. maddeleri uyarınca hükmolunan “5 ay” hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereği açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı yeni bir suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün CMK’nin 231/11. maddesi gereği aynen açıklanması ile, bozma ilamından önce kurulan hüküm ile sanık lehine kazanılmış hak teşkil eden erteleme müessesenin uygulanmaması suretiyle sanığın kazanılmış hakkı ihlal edilerek, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.