Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/9624 Esas 2019/4023 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
KAYYIM : ...
DAVA TÜRÜ : Soybağının Reddi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı vekili, müvekkili ile davalının 17/02/2004 tarihinde boşandıklarını, tarafların bu evliliklerinden olan üç çocuktan Yusuf Kubilay"ın müvekkilinden olmadığını, buna rağmen nüfus kayıtlarına bakılarak yapılan yargılama sonucu 27/06/1999 doğumlu çocuk ..."nın velayetinin anneye bırakıldığını, müvekkilinin çocuğun kendi çocuğu olmadığını öğrendiğini belirterek, soybağının reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, soybağının reddi talep olunan ..."nın evlilik içinde doğduğu ve 05/01/2000 tarihinde nüfusa tescil edilerek davacı ile soybağının kurulduğu, gelinen süreçte davacının çocuğun kendi çocuğu olmadığını bilmemesinin mümkün olmaması karşısında, davanın bir yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 02/01/2014 tarihinde açıldığı gerekçesi ile davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Dava, koca tarafından açılan soybağının reddi istemine ilişkindir.
Dosya içerisindeki nüfus kayıtlarından, davacı ile davalı ..."ün 27.05.1986 tarihinde evlendiği,18.03.2004 tarihinde boşandığı, 27.06.1999 doğumlu ...nın evliliğin devamı sırasında 05.01.2000 tarihinde nüfusa tescil edildiği anlaşılmaktadır. Dava dilekçesinde, boşanmadan sonra yapılan araştırmalarda davacının çocuğun kendisinden olmadığını anladığı, davalının da durumu bildiği, ancak çocuk için nafaka aldığından dava konusu yapmadığı, bu nedenle davayı açtığı bildirilmiş, 01.03.2016 günlü dilekçe ile de 05.06.2013 tarihinde oğlu olmadığının öğrenildiği açıklanmıştır. Bu tarih esas alındığında 02.01.2014 tarihinde açılan soybağının reddi davasının sürede olduğu, aksi kanıt bulunmadığından davanın 1 yıllık sürede açıldığının kabulü ile işin esasının incelenmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ile davanın hak düşürücü süreden reddi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 11.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.