MAHKEMESİ : Bakırköy 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/01/2015
NUMARASI : 2013/637-2015/27

Davacı, 1990-2000 tarihleri arasında zorunlu bağkur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, 1990-2000 yılları arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunun tespitini istemiştir.
Mahkemece; davacının davacının kısmen kabulü ile 8.2.1990-24.7.1990 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı sayılması gerektiğinin tespitine, fazla istemin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 4.9.2001 tarihli Bağ-Kur giriş bildirgesine istinaden Kurum tarafından 4.10.2000 tarihinden itibaren sigortalılığının başlatıldığı, 8.2.1990-24.7.1990 tarihleri arasında diş hekimliğinden dolayı vergi kaydının bulunduğu, davacının limited şirket ortaklığının bulunduğu ancak bu ortak olduğu tarih aralıklarının ticaret sicil memurluğundan açıkca sorulmadığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Yasa"nın 24/I-d maddesi ve 5510 sayılı Yasa"nın 9. maddesidir.
1479 sayılı Yasanın 24. maddesi bu kanuna göre sigortalı sayılanları düzenlemiş olup 24/I-d maddesinde limited şirket ortaklarının bu kanuna göre sigortalı sayılacağı belirtilmiştir.
5510 sayılı Yasa"nın 9. maddesi ise sigortalılığın sona ermesi hallerini düzenlemiş olup anılan maddenin 3. fıkrası “....limited şirket ortaklarından hisselerinin tamamını devreden sigortalıların, hisse devri yapılmasına ortaklar kurulunca karar verildiği tarihten, anonim şirketlerin yönetim kurulu üyesi olan ortaklarının yönetim kurulu üyeliklerinin sona erdiği tarihten, iflas veya tasfiye durumu ile münfesih duruma düşen şirketler için ortağın talep etmesi halinde, mahkeme kararı ile iflasın, tasfiyenin açılmasına, ortaklar kurulu kararı ile tasfiyenin başlamasına veya şirketin münfesih duruma düşmesine karar verildiği, ortakların talepte bulunmaması halinde, mahkemece iflasın kapatılmasına karar verildiği, tasfiyesi sonuçlanan şirketlerinin ortaklarının ise tasfiye kurulu kararının ticaret sicili memurluğunca tescil edildiği tarihten itibaren sona erer ” hükmünü haizdir.
Somut olayda; davacının ortağı olduğu şirketlerin vergi kayıtları ile ticaret sicil kayıtları getirtilerek, davacının tam olarak hangi tarihler aralığında ortak olduğunu ve tasfiye edilip edilmedikleri belirlenmeden sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; öncelikle davacının bütün vergi kayıtlarını isteyerek dosya arasına almak ve davacının ortağı olduğu şirketlerin ticaret sicil kayıtlarını getirterek davacının hangi tarihleri arasında ortak olduğunu ve şirketlerin tasfiye edilip edilmediğini, edilmişse tasfiye tarihlerini belirlemek ve toplanan delillere göre, anılan Yasa madderi de dikkate alınarak, davacının 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılık sürelerini belirlemekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalı Kurum vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
20.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.