18. Ceza Dairesi Esas No: 2016/234 Karar No: 2017/14776 Karar Tarihi: 12.12.2017
Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/234 Esas 2017/14776 Karar Sayılı İlamı
18. Ceza Dairesi 2016/234 E. , 2017/14776 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü: A) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu, Anlaşıldığından, Yerel Mahkemece verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin ek karara yönelik sanık ... müdafinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, Yerel Mahkemenin redde ilişkin ek kararının ONANMASINA, B) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; TCK’nın 129/2. maddesi uyarınca hakaretin kasten yaralama suçuna tepki olarak işlenmesi nedeniyle sanığa ceza vermekten vazgeçilmesi halinde, CMK’nın 223/4. maddesi gereğince ceza tayin edilmeden doğrudan “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, Yasaya aykırı olarak TCK’nın 125/1-4. ve 62. maddeleri uyarınca hüküm kurulup akabinde de TCK"nın 129/1. ve CMK"nın 223/4-c maddeleri gereğince "ceza verilmesine yer olmadığına" yerine "ceza vermekten vazgeçilmesi" şeklinde karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık ... müdafinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından “TCK"nın 125/1-4. ve 62. maddelerin” uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılarak yerine “TCK.nın 129/2. maddesi” ibaresinden sonra gelmek üzere ve “CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" ifadesinin eklenmesi suretiyle, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/12/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.