Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11778 Esas 2022/4889 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte belge kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

A)“2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş; suçlara konu faturaların gelir vergisi beyannamelerinde kullanılmaları nedeniyle 26.03.2010 ve 26.03.2011 olan suç tarihlerinin gerekçeli karar başlığında 2009 ve 2010 olarak eksik gösterilmesinin mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin tüm temyiz nedenleri ile katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Katılan lehine hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken eksik vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının D bendindeki “1.200,00 TL” ibaresinin çıkarılarak yerine “1.500,00 TL” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B)“2008 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2008 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 26.03.2009 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 23.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.