Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/6116 Esas 2022/4910 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

1-) Katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanık hakkında, Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 25.11.2011 tarihli, 2011/22044 Esas sayılı iddianamesi ile 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan da kamu davası açıldığı halde bu suça ilişkin olarak temyizi mümkün herhangi bir hüküm kurulmadığı, Mahkemece bu suç için her zaman bir karar verilebileceği anlaşılmakla; katılan vekilinin sanığın 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan da cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz istemi hakkında bu suçtan mahkemesince hüküm kurulmak üzere dava dosyasının incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-) “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanık müdafisinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü;
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
3-) “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 23.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.