Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/8214 Esas 2022/3956 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ÜNYE 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Sanık hakkında 16/04/2014 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı 05/05/2014 tarihli iddianameyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Ünye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/05/2015 tarihli ve 2014/363 esas, 2015/253 sayılı kararıyla TCK'nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'la 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi kapsamında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeden 05/06/2015 tarihinde kesinleştiği,
Daha sonra, sanık hakkında, temyize konu olan 10/09/2015 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan soruşturma sonucunda TCK’nın 191/6. maddesi uyarınca doğrudan kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonucunda sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına verildiği görülmekle,
Bu kapsamda yargılama konusu olan 10/09/2015 tarihli suçun, daha önce Ünye 2. Asliye Ceza Mahkemesince 6545 sayılı Kanun kapsamında verilmiş olan 07/05/2015 tarihli ve 2014/363 esas, 2015/253 karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ihlali niteliğinde olup olmadığı tespit edilerek TCK’nın 191/5. maddesi uyarınca kovuşturma şartı bulunup bulunmadığı belirlendikten sonra, önceki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içinde işlendiğinin tespit edilmesi halinde ayrı bir soruşturma ve kovuşturma yapılmasına yasal engel bulunacağından;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş olan önceki davanın akıbeti araştırılarak hükmün açıklanıp açıklanmadığının tespit edilmesi, henüz hüküm açıklanmamışsa birleştirme talepli ihbarda bulunarak davanın derdest hale gelmesi sağlandıktan sonra bu suça ilişkin davanın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş olan önceki dava ile birleştirilmesine karar verilmesi; açıklanması geri bırakılan hüküm daha önce başka bir nedenle açıklanmışsa artık birleştirme imkanı kalmadığından, 6545 sayılı Kanun kapsamında verilmiş olan önceki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ihlali niteliğinde olan bu suç bakımından TCK’nın 191/5. maddesi uyarınca düşme kararı verilmesi gerekirken, bu hususlar araştırılmadan yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre de;iddianame içeriğinde, sanık hakkında daha önce işlediği aynı suçlardan dolayı verilen kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararlarının ihlal nedeniyle kaldırılarak iddianame ile kamu davası açıldığından bahisle, 10/09/2015 tarihli bu suç nedeniyle doğrudan kamu davası açıldığının belirtildiği; ancak UYAP sorgulamasında, daha önce işlediği 27/08/2014 tarihli suçla ilgili olarak Mahkemesince mahkûmiyet kararı verildiği ve İstinaf kararı ile kesinleştiği, 28/08/2014 tarihli suçla ilgili olarak Mahkemesince mahkûmiyet kararı verildiği ve dosyanın temyiz incelemesinde olduğu, 13/09/2014 tarihli suçla ilgili olarak Mahkemesince mahkumiyet kararı verildiği ve kesinleştiği anlaşılmakla,
Sanık hakkında daha önce, aynı nitelikteki başka bir suç nedeniyle 6545 sayılı Kanun'la değişik TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası uyarınca verilmiş bir "kamu davasının açılmasının ertelenmesi" kararı varsa ve kovuşturması devam ediyorsa, verilecek hüküm inceleme konusu davada verilecek kararı da etkileyeceğinden, her iki suça ilişkin davaların birleştirilmesi ve delillerin tartışılması, sonuçlanmış ve hüküm kesinleşmiş ise dosyasının getirtilerek bu dosya içine konulması gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 29/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.