Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13191 Esas 2022/4908 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

A)“2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme ” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısının temyizinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisi ile Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
B)“2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısının temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısının diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)Aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura düzenlenmesi eylemlerinin zincirleme suç oluşturduğunun ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayini,
2)Kabule göre de;
a)Sanık hakkında mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açıldığı, Mahkemenin gerekçe ve kabulünün de aynı yönde olduğu halde hüküm fıkrasında eylemin “sahte fatura düzenlemek veya kullanmak” şeklinde ifade edilerek hükmün karıştırılması,
b)TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 23.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.