Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/2513 Esas 2012/243 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/2513
Karar No: 2012/243
Karar Tarihi: 19.01.2012

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/2513 Esas 2012/243 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, HUMK'nun 427. maddesi uyarınca alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, kesinlik sınırını geçmeyen miktarlarda temyiz yoluna başvurulabileceğini ancak katılma yolu ile temyiz hakkının bulunmadığını belirtmiştir. Davacı vekili tarafından temyiz istemi reddedilmiştir. Bu kararın nedeni, 15.998,00 TL nakit tahsili istemi olan davada mahkemece 15.423,62 TL'nin tahsili yönünde karar veriliyor. Reddedilen miktar yönünden davacı vekilince temyiz istemi başvurusu yapılmıştır. Bununla birlikte, temyiz sınırının altında olması nedeniyle, katılmayla başvurma hakkının bulunmaması nedeniyle davacı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri, HUMK'nun 427. ve 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'a eklenen Ek-Madde 4'üdür. Kesinlik sınırı için ise yeniden değerleme oranı dikkate alınarak 2010 yılı için 1.430,00 TL belirtilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2011/2513 E. , 2012/243 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

-KARAR-

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19" uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2010 yılı için 1.430,00 TL’dir .
HUMK.nun, 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/4 ncü madde hükmüne göre alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde,asıl istemin kabul edilmeyen bölümü,anılan kesinlik sınırını geçmeyen davacı tarafın, temyiz hakkı bulunmamakta ise de, davalı tarafça, kesinlik sınırı üzerinde kalan miktara yönelik temyiz yoluna başvurulması halinde, davacı tarafın, katılma yolu ile temyiz hakkı saklıdır. Somut olayda, dava dilekçesinde, 15.998,00 TL.nın tahsili istenilmiş olup, mahkemece, 15.423,62 TL.sının tahsiline dair verilen karar, reddedilen miktar yönünden davacı vekilince temyiz edilmiştir. İstemin reddedilen kısmı, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı gibi, temyizin katılma yolu ile temyiz de olmamasına göre, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 19.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.